Fenerbahçe 2-3 Bursaspor

Sevmiyorum bunu. 2-1 öndesin, Semih gol gol diye adamı zorla oyuna almaya çalışıyorsun. Daum baskı altında kalıyor ve Güiza'yı oyundan alıyor. Zaten moral olarak yıpranan Güiza iyice bitiyor, kenarda umutsuz gözlerle, çatmış kaşlarla sahaya bakıyor, gözleri doluyor. Bugün bu maçı Fenerbahçe taraftarı kaybettirdi. Bu saatten sonra Güiza'dan birşey beklemesinler. Onlar bunu hak ediyor. Yürü bakalım Semih'le nereye kadar. Daum'un yerinde olsaydım Alex'i çıkarırdım ama Güiza'yı sahada tutardım. Hatırlayın, Gaziantepspor maçı. Herkes Nonda'nın çıkmasını bekliyor, Elano'yu oyundan alıyor Rijkaard. Daha sonra hiç olmadığı kadar koşmaya çalışıyor Nonda. Onu kazanmak istiyor. Daum bunu yapamadı işte.

Maç 2-0 olduktan sonra da defalarca söyledim, Bursa bu maçtan puan ya da puanlar alacak dedim. Dakika 80 oldu tezimden vazgeçmedim. Bursa beni yanıltmadı. 2-2 olduktan sonra da bir gol için umut vardı Bursa adına. Volkan, Ozan gibi kontra adamları vardı. Keza Volkan yardırıp asisti yaptı. Beşiktaş maçı akıllara geldi, Deja vu oldu. Bursaspor'un tüm oyuncularını yürekten tebrik ediyorum, oyunu çirkinleştirmediler ve sonuna kadar kazanmak istediler. Ertuğrul Sağlam istikrarını her yerde refah refah belli ediyor. Geri dönüş nedir? İşte budur dedim bir maç oldu.