Hoşçakal Lefter

Bizim burada bir Ayhan amca var, emekçi. Futbolu ve Fenerbahçe'yi çok sever; muhabbet etmeye bayılır. Ne zaman onu buralarda yakalasam yanına gider, onunla sohbet etmeye çalışırım. Çünkü o da tribünlerden gelme, büyük bir külliyat barındıran bir insan. Bir gün laf eskilerden açılmıştı, Metin Oktay'a gelmiştik. Tribünde onu canlı gözlerle izleyen biri olduğunu öğrendiğimde heyecanla 'anlat!' demiştim Ayhan amcama. Bu konuşmadan yaklaşık bir yıl önce kendisi felç geçirmişti ve bu nedenle konuşmakta güçlük çekiyordu, dinlerken bu yüzden kulaklarımı sonuna kadar açıp daha iyi anlamaya çalışıyordum:

"Bir gün Galatasaray ve Fenerbahçe Ali Sami Yen'de karşı karşıya gelmişti. Ben de tribündeydim. Metin ve Lefter birbirlerine karşı oynuyorlardı. İkisi de döneminin en iyi futbolcularıydı. O zamanlar rekabet çok farklı algılanıyordu; bugün olduğu gibi değildi. Galatasaraylılar ve Fenerbahçeliler yan yana maç seyreder, maç bittiğinde de birbirlerini tebrik eder ve staddan öyle ayrılırdı. " derken Metin ve Lefter'in isimlerini aynı cümlede duyduğumda merakla lafını kesmiştim:

Peki hangisi daha iyiydi? Metin Oktay mı, Lefter mi?

"Metin çok duygusal bir futbolcuydu. Herkes tarafından sevilen, harika bir golcüydü. Ama hangisi daha iyi diye soruyorsan, Lefter derim. Çünkü Lefter futbol olarak çok daha yetenekli bir futbolcuyken, Metin ise daha çok bir golcüydü. Nerede ne zaman durması gerektiğini bilen futbolcular olur ya, işte Metin öyleydi. Kafa toplarında da çok iyiydi. Bu yüzden çok gol atmıştır. Lefter'in ise iyi bir futbolcuda olması gereken tüm hünerleri vardı. Bu nedenle cevabım Lefter."

'Maçı kim kazandı Ayhan amca?' diye sormuştum, şöyle demişti:

"Maç 0-0 berabere bitmişti. Ama bunun bir önemi yok. Metin ve Lefter kıyasında bilmen gereken birşey daha var: İkisi de gerçek bir sporcuydu."

Her kulübün saha içinde ve dışında kendisini örnek teşkil etmiş oyunculara ihtiyacı vardır. Bu nedenle Metin Oktay ve Lefter Küçükandonyadis oynadıkları kulüpte yalnızca bir futbolcu olmadılar. Yılların ardından konuşulmaya devam edildiler, herkesin saygısını kazandılar. Dün gece yine bir efsaneden kötü haber geldi, herkes üzüldü, bizi de üzdü. Cennet artık çift forvet. Rahat uyuyun güzel insanlar.