Şems

yeryüzüne ışık götürmek için oradan oraya koşuşturan şu güneş'in şanı ne yücedir!
kimileri alıyor o ışıktan, kimileri ise karanlıkta oturmayı tercih ediyor
ışığım!
ışığını üzerimden eksik etme!
taşlar kapansa da
sen kalbime girecek bir delik bul!
ben onları üzerime yığarım
sen kalbime götürecek bir delik bul!
senin secdeni takip eden gözlerime yemin olsun!
ben seninle beraberim
ışığını, ışığımın üzerine koy
ben hep seninle beraberim

"güneşe ve onun aydınlığına, onu izlediği zaman ay'a, güneşi açtığı vakit gündüze, ve güneşi örttüğü vakit geceye, gökyüzüne ve onu bina edene, yere ve onu döşeyene, nefse ve onu düzenleyene, sonra da ona, fenalığı ve ondan sakınmayı bildirene yemin ederim; muhakkak o nefsi temizleyen felaha ermiştir. onu kirletip gömen ise hüsrana uğramıştır." [şems 1-10]